सम्भोगकला स्वर्गीय आनन्द र स्त्री

सम्भोगलाई दाम्पत्य जीवनको प्रमुख तत्वको रूपमा लिइन्छ। प्राणीलाई भोजनको अति आवश्यकता पर्दछ। सम्भोगको भोक पनि त्यस्तै हो, जो निश्चित समयमा इच्छा जागेर आउँछ र आपसी आवश्यकताअनुरूप ग्रहण गर्ने गरिन्छ। सम्भोग एउटा कला हो र यसलाई पर्याप्त ज्ञान र अभ्यासबाट नै निपूर्णता हासिल गर्न सकिन्छ। सम्भोग वासना तृप्ति र मनोरञ्जनको साधन मात्र होइन, यो एउटा स्वाभाविक र प्रकृतिप्रदत्त नियमहरूभित्र रहेर खेलिने सुमधुर एवं स्वर्गीय आनन्द प्राप्तिको लागि खेलिने खेल हो। यसलाई सम्पादन गर्नका लागि विभिन्न शास्त्रीय तथा प्राकृतिक एवं वैज्ञानिक नियम र मान्यताहरू छन्।

1.

सम्भोग क्रिया पूर्वनियोजित हुनुपर्दछ, आकस्मिक होइन। पूर्वनियोजित सम्भोगले पुरुषलाई कामकलाका लागि उत्साहपूर्ण तयारीको अवसर प्रदान गर्दछ।
पुरुष र स्त्रीको जीवनमा एउटा स्वाभाविक अन्तर के हो भने सम्भोग क्रियाको लागि पुरुष अल्पसमयमा नै आफ्नो वासनालाई जागृत गरेर कामोत्तेजित अवस्थामा आएर कामक्रीडाको लागि तयार हुन्छ तर स्त्रीलाई मानसिकरूपले कामोत्तेजित अवस्थामा ल्याउन केही समय ढिलो हुन्छ। सम्भोग सुखको यथार्थ अनुभूति तथा तृप्तिको लागि स्त्री-पुरुष दुवै समानरूपले कामोत्तेजनाको शिखरमा पुग्न जरुरी हुन्छ। यस कारण सम्भोग कार्यका लागि तत्पर पुरुषले स्त्रीलाई कामोत्तेजनामा तीव्रता ल्याउनका लागि केही विशेष उपायहरूको अवलम्बन गर्नु आवश्यक हुन्छ। स्त्री-पुरुषले यस कामको लागि उत्साहपूर्ण वातावरण बनाउनुपर्दछ। स्त्री चाहन्छिन् कि यो कामको लागि उपयुक्त वातावरणको सिर्जना पुरुष स्वयम्ले नै गरोस्। उनको सम्भोग इच्छा जागृत गर्नका लागि प्रारम्भिक चरणका क्रियाकलापहरूको सुरुवात पुरुषले नै गर्नुपर्दछ। किनभने स्त्री स्वभावतः लजालु हुने भएकाले अगाडि बढ्न सक्दिनन्।
सम्भोग क्रियाकलापका लागि शान्त वातावरण हुनु जरुरी हुन्छ। शान्त स्थानमा बसेर स्त्री साथीसँग मधुर तथा हृदयस्पर्शी वार्तालाप गर्नुपर्छ। एकापसमा बसेर गरेका कुराकानीहरूलाई सुमधुररूपमा अगाडि बढाउँदै लैजानुपर्दछ। यसबाट एकापसमा रहेका संकोचहरू हट्दै जानेछन्। हल्का केही खाने कुरा स्वेच्छाले खाँदै कुरा गर्दै गरेमा अरू उनको मन जित्न सफल होइन्छ। कुराकानीको क्रमसँगै आफ्ना नयनले स्त्रीको नयनभित्र नियाल्ने प्रयत्न गर्दै गर्नुपर्दछ।
यसरी गरिएको ख्यालठट्टा र हँसीमजाकले गर्दा दुवैमा एक प्रकारको आनन्दानुभूति गराउँछ। स्त्री-पुरुष आपसमा नजर जुध्न थालेपछि स्त्रीमा भएको डर र संकोच हटेर जान थाल्छ र उनी बिस्तारै-बिस्तारै निर्धक्करूपमा हाँस्ने, ठट्टा गर्ने गर्न थाल्नेछिन्। आँखाको भावद्वारा उनको अवचेतन मनमा कामभावनाका तरङ्गहरू उत्पन्न हुन थाल्नेछन्। बिस्तारै पुरुषले कुनै बहाना बनाएर उनका हात समाउने चेष्टा गर्नुपर्दछ, यसबेला उनको मुखाकृतिमा कस्तो भाव उत्पन्न हुन्छ, यसलाई पुरुषले धेरै विचार गर्नुपर्दछ। उनी हाँसिन् र रोमाञ्चक भावमा वार्तालाई अरू अगाडि बढाइन् भने तपाईं पनि अगाडि बढ्नोस् र उनको पिँडुलादेखि टाउकोसम्म हातले स्पर्श गर्नुस्। यसले स्त्रीको शरीरमा एक प्रकारको विद्युतीय तरङ्ग उत्पन्न गर्दछ। जस्तो कुनै युवतीले हाम्रो शरीरमा छुँदा सिरिङ्ग हुन्छ, त्यस्तै हो। यसपछि उनको मनमा कामचाहनाको टुसा उम्रन सुरु गर्छ।
तपाईंले उनको शारीरिक सौन्दर्य, मधुर बोली, शृंगार, मदमत्त मृगका झैँ नयन र उनको सुशील व्यवहारको खुला हृदयले प्रशंसा गर्नुपर्छ। प्रायःजसो सबै स्त्रीहरू आफ्नो प्रशंसा सुनेर धेरै आनन्दको अनुभूति गर्दछन्। आफ्नो अनुपम सौन्दर्यको प्रशंसा सुनेर उनी विशेष सुखानुभूति गर्छिन्। यसबाट उनको पूर्णरूपमा मन जित्न सकिन्छ। यसपछि उनमा पूर्ण संकोच हट्दै कामोत्तेजना जागृत हुन थाल्छ। अब पुरुषले उनका स्याउझैँ लालिमायुक्त गाला, ओठ, निधार, आँखा, घाँटी, कान, चिउँडो, कपाल आदिमा प्रगाढ चुम्बन बर्साउन थाल्नुपर्दछ। उनका स्तनहरूमा हल्कारूपमा स्पर्श गर्न थाल्नुपर्छ। क्रमिकरूपमा एक-अर्काका शरीरिक अङ्गहरूलाई कोमलतापूर्वक समाएर माड्ने, मुसार्ने, चुस्ने, खेलाउने, काउकुती लगाउने, चुम्बन गर्ने गर्नुपर्दछ।
जुन सम्भोगको दृष्टिले पूर्ण सम्वेदनशील हुन्छन्। पुरुषको शरीरको सबैभन्दा प्रमुख कामकेन्द्र उसको लिङ्गको अगाडिको भाग हो, जसलाई शिश्नमुण्ड भनिन्छ। यसको स्पर्शले मात्र पनि पुरुष कामोत्तेजित हुन पुग्छ। यस्तै स्त्रीको शरीरमा ओठ, स्तनका मुन्टाहरू, भगनासालाई खेलाएर, सुम्सुम्याएर, काउकुती लगाएर चुम्बन गरेमा स्त्रीको शरीरमा विद्युतीय शक्तिझैँ भई स्त्री कामातुर हुन्छिन्। उक्त प्रक्रियाले स्त्रीलाई कामान्ध बनाइदिन्छ। यही मौका छोपेर पुरुषले उनका भित्री कपडाहरू फुकालिदिनुपर्छ। यसबेला उनले आपत्ति गरिन् भने पुनः उनका स्तन मुसार्नुका साथै स्त्री कामकेन्द्रहरू- ओठ चुस्ने, निधार, केश, आँखा, घाँटी, छाती, गर्दन आदिमा चुम्बन गर्ने तथा पाखुरा, ढाडको तल-माथि र तिघ्राका बीचमा सुम्सुम्याउने मुसार्ने गर्नुपर्दछ।
यसपछि उनको यौनेन्द्रीयबाट केही तरल पदार्थ बाहिर आउन थालिसकेको हुन्छ। यदि यो उनको पहिलो सम्भोग क्रिया हो भने आफू कामातुर भएर पनि लज्जाले उनी आफ्नो दुवै हातले स्तनहरू छोप्ने र दुवै तिघ्रा जोरेर कामेन्द्रीयलाई लुकाउने, आँखा चिम्लिने आदि गर्ने गर्दछिन्। यस्तो अवस्थामा संयमद्वारा धैर्य गरेर मधुर व्यवहारले नै स्त्रीको लाज, संकोच तथा डरको निवारण गर्नुपर्दछ। बिस्तारै उनको कामाङ्ग विशेष भगोष्ठ, भङ्गाकुर र योनी वरिपरिको क्षेत्र, स्तन आदिमा पर्याप्त चुम्बन गर्ने, घर्षण गर्ने तथा मुसार्ने, मिच्ने आदि गर्नुपर्छ। तत्पश्चात् उनको शरीरमा छचल्किरहेको कामेच्छा तीव्ररूपमा जागृत भएर आउँछ। उनी रोक्न सक्दिनन् र सम्भोगको निम्ति आतुर हुन थाल्छिन्। उनी हाँस्न थाल्छिन्, नयनहरू नसिला देखिन्छन्, पुरुषलाई अङ्गालो हाल्ने, चुम्बन गर्ने र टाँसिन थाल्छिन्। उनका ओठहरूमा अलिअलि कम्पन हुन थाल्छन्।
अब तिनी मदमत्त भएर आफ्नो योनीमा लिङ्ग प्रवेशको लागि इच्छुक भइन् भन्ने कुरा बुझ्नुपर्छ। स्त्रीमा यस्तो अवस्था उत्पन्न हुनासाथ पुरुषले उसको योनीमा आफ्नो शिश्नलाई बिस्तारै-बिस्तारै प्रविष्ट गराउनुपर्दछ। पहिलो आघातमा नै सम्पूर्ण शिश्न स्त्री योनीमा पसाउनुहुँदैन। बिस्तारै-बिस्तारै सम्पूर्ण शिश्न स्त्री योनीमा पसाउनुपर्छ। यसरी सम्पूर्ण शिश्न प्रविष्ट भइसकेपछि पुरुषले एक क्षण पर्खेर स्त्रीलाई प्रगाढ चुम्बन गर्नुपर्दछ। त्यसपछि कोमलतापूर्वक योनीमा भित्र-बाहिर हल्का धक्का दिइरहनुपर्दछ। बिस्तारै-बिस्तारै केही समयान्तरमा घर्षणमा तीव्रता ल्याउनुपर्दछ। जबसम्म कामानन्दको चरम स्थितिको प्राप्ति हुँदैन, तबसम्म घर्षण क्रिया जारी रहन्छ। कामानन्दको चरम बिन्दुमा पुग्दै पुरुषको लिङ्गबाट झट्काका साथै तीव्र बेगले एक किसिमको लस्सादार सेतो तरल पदार्थ स्त्रीको योनीमा स्खलित हुन्छ। पुरुषको लिङ्गबाट स्खलित हुने यस तरल पदार्थलाई बीर्य भनिन्छ। यसको स्खलनसँगै सम्भोग क्रिया पनि समाप्त हुन्छ।
पुरुषको लिङ्गबाट वीर्य स्खलन भएमा यस कुराको प्रमाण हुन्छ कि त्यो सम्भोग क्रिया चरमसुखको स्थितिमा पुगिसक्यो। तर स्त्रीलाई चरमसुख प्राप्ति भयो कि भएन भन्ने प्रत्यक्ष पहिचान हुँदैन।
यो मात्र स्त्रीको विभिन्न शारीरिक चेष्टाहरू र प्रतिक्रियाहरूद्वारा जान्न सकिन्छ। साधारणतः चरमसुखको स्थिति प्राप्त भएमा स्त्री पुरुषलाई प्रगाढ आलिङ्गन गर्न थाल्छिन्, चुम्बन गर्छिन् तथा टाँसिन्छिन्। पुरुषको लिङ्गमा उनको योनी र तिघ्राको दबाब थA

भविष्य निर्धारण सुहागरात

वास्तवमा यौन क्रिया त्यो मानवीय भावना हो, जुन मानवलाई सन्तानोत्पादनको प्रेरणा मात्र प्रदान गर्दैन कि यस क्रियाले उसलाई शारीरिक तथा मानसिक सुख पनि प्रदान गर्दछ। यसलाई विवाहपछि स्थायी तथा वैधानिक मान्यता प्राप्त हुन्छ। यौन क्रिया दाम्पत्य जीवनको प्रमुख आधार हो तथा उसको सर्वाधिक महत्वपूर्ण तथा अनिवार्य अङ्ग हो। सम्भोग एक जटिल कला हो। समुचित प्रशिक्षण तथा अभ्यासद्वारा मात्रै व्यक्ति यसमा सकुलता प्राप्त गर्न सक्छ। सम्भोग त्यो साधन हो, जुनद्वारा दुई अपरिचित मन र तन मिलेर एक बन्दछन्। सम्भोग पछाडि नै वास्तविक प्रेम जाग्न थाल्छ।


त्यसैले जीवनको यो महत्वपूर्ण क्षेत्रमा व्यक्तिले सुझबुझ र धैर्य साथ प्रवेश गर्नुपर्छ। प्रथम सम्भोगको सफलतामा नै सम्पूर्ण दाम्पत्य जीवनको सुख, सन्तुष्टि तथा उल्लास टिकेको हुन्छ। त्यसैले सम्भोगपूर्वको वस्तुस्थिति तथा कर्तव्यबारे पूरापुरी जानकारीको लागि निम्न कुरामा ध्यान पुर्‍याउनु आवश्यक छ।

प्रथम मिलनको लागि त्यस्तो शयनकक्ष चुन्नुपर्छ, जुन साध्य भएसम्म एकान्त तथा पारिवारिक वातावरणबाट केही अलग होस्। जहाँ केही होहल्ला नहोस् तथा पारिवारका कोही सदस्य अकस्मात आउने सम्भावना नहोस्। शयनकक्ष सुन्दर तथा सुसज्जित हुनुपर्छ। देख्दा अरुचि पैदा नहुने किसिमको यस कोठामा हल्ला-हल्ला रोशनी हुनुपर्छ। ओछ्यान सफा तथा सुन्दर होस्। ऋतु तथा समयानुसार सम्भोगको स्थिति निर्धारण गर्नु राम्रो हुन्छ। शीतऋतुको रात जब भयंकर ठण्डा परेको हुन्छ, गर्मीको शीतल चाँदनी रात, वर्षायाममा जब आकाशमा कालो घटाको साम्राज्य हुन्छ तथा हल्का-हल्का वर्षा साथै झ्याउँकिरीको आवाज, यस्तो मौसम हरेक व्यक्तिमा आनन्दमयी भएर मन-मस्तिष्कमा छाउन पुग्छ। कोठामा धूप तथा आगरबत्तीको वासना, वातावरण रोमाञ्चकारी बनाउन सुगन्ध, भेषभूषा तथा आकर्षक साजसज्जा व्यक्तिलाई हार्दिक तवरले प्राप्तितर्फ घचघच्याउने प्रारम्भिक वस्तु हुन्। नववधुको प्रथम मिलनमा बाधक नबन्ने खालको शृंगार तथा पतिको पनि सुन्दर वस्त्र धारण प्रथम मिलनलाई मुग्ध शनाउने साधन हुन्। जश शयनकक्षमा नवदम्पतीको प्रवेश हुन्छ, उनीहरूले सारा दुःख, क्रोध, क्षोभ र सारा चिन्ता छोडेर मानसिक तवरले आफूलाई यस महत्वपूर्ण कार्यको निम्ति तयार बनाउनुपर्छ।

प्रथम मिलनको एक अदभूत नशा हुन्छ। उसको कल्पनाले मात्रै पनि नववरवधु रोमाञ्चित हुन पुग्छन्। यो मिलन मानव जातिको सर्वाधिक सुखद घटना हुन्छ, जुन जीवनलाई अधिक सुन्दर तथा सुखी र समृद्ध बनाउन प्रेरणादायी हुन्छ। सम्भोगको प्रारम्भिक कालमा काम-क्रियाद्वारा एक-अर्कामा पूर्णरूपले उत्तेजना ल्याउने प्रयास गर्नुपर्छ। आलिङ्गन एक-अर्काको कामकेन्द्र, यौनाङ्गको स्पर्श तथा चुम्बन आदिले पति-पत्नीमा कामेच्छा तथा आवेश जगाउन सक्छन्। स्त्री तथा पुरुषको शारीरिक रचनामा बहुत अन्तर हुन्छ। पुरुषको यौनाङ्ग शरीरको बाहिरी भागमा अवस्थित हुन्छ, त्यसैले नारीको स्पर्श तथा आलिङ्गनले मात्रै पनि उसमा उत्तेजना पैदा हुन्छ। जबकि नारीको यौनाङ्ग शरीरभित्र अवस्थित हुन्छ। यसका साथै नारीको शरीरका विभिन्न अङ्गमा कामभावना छिपेको हुन्छ र चन्द्रमाको कला घटबड साथ उसको कामभावना घटबड हुन्छ। स्त्रीमा कामभावना ढिलो जागृत हुन्छ।

शरीर विज्ञानअनुसार नारीमा स्वाभाविकरूपले लज्जा तथा संकोच हुन्छ, यसै कारण ऊ कामवासनालाई स्पष्ट प्रकट गर्न सक्दिन। पुरुषले नै स्त्रीलाई सम्भोगको निम्ति तयार गर्नुपर्छ। स्त्रीमा काम आवेग पैदा गर्नलाई उसका कामकेन्द्रहरू ओठ, गाला, स्तन, नितम्ब आदि सम्वेदनशील अङ्गको चुम्बन तथा मर्दन आवश्यक हुन्छ। स्तनको मुन्टा मुखमा लिएर चुस्ने तथा भगनासालाई रगड्ने गर्नाले स्त्रीमा कामोत्तेजना छिटो पैदा हुन्छ। नारीको स्तन कामचेतनाको प्रमुख केन्द्र हो। नारीको स्तनको कठोरता, त्यसको उभार र सौर्न्दर्यले पुरुषको कामेच्छालाई जागृत गर्दछ। स्त्री-पुरुषबीच जोडसँगको आलिङ्गन दुईबीचको छातीको स्पर्श अत्यन्त रोमाञ्चक हुन्छ। यसपछाडि पुरुषले नारीको भङ्गाकुर आफ्नो औँलाले विस्तारै मुर्सार्छ तथा स्पर्श गर्छ भने नारीमा कामाग्नि अति चाँडो बढ्न जान्छ। भङ्गाकुर लिङ्गले पनि सहलाउन सकिन्छ।

कुनै-कुनै व्यक्ति भङ्गाकुरलाई चुसेर पनि स्त्रीलाई अति अधीर बनाउँछन्। सम्भोग क्रियामा त्यही आसन अपनाउनु श्रेयष्कर हुन्छ, जुन आसनद्वारा लिङ्गले भङ्गाकुरलाई तीव्रसँग रगड्न सक्छ। यसले स्त्रीमा काम आवेग पनि बढ्दै जान्छ साथै कामसुख पनि प्राप्त हुन्छ। रतिक्रियामा लज्जाको कारण स्त्री, पुरुष समान भाग लिँदैनन् तर जब काम आवेग बढ्दै जान्छ, उसको संकोच दूर हुँदै जान्छ। उनीहरू पनि पुरुषसरह चुम्बन, आलिङ्गन र स्पर्शमा भाग लिँदै जान्छन्। स्त्रीहरूले पुरुषको लिङ्ग छुनु, अण्डकोष र त्यसको आसपासको स्थानमा सहलाउनु आदि गर्नुपर्छ। तर यसमा सावधानी पुर्‍याउनुपर्छ, यी पुरुष यौनाङ्गमा स्त्रीको स्पर्शले मात्रै पनि पुरुष अत्यधिक उत्तेजित हुन पुग्छ तथा बीचैमा स्खलित हुन सक्छ। रतिक्रियाको कुनै पनि समय निश्चित छैन। कुनै स्त्री चाँडै नै सम्भोगको निम्ति तयार हुन्छन् भने कोहीमा कामाग्नि जाग्न केही समय लाग्ने हुन्छ। सम्भोगको लागि जब स्त्री तयार हुन्छन्, उसको अङ्ग काम्न थाल्छ, शरीरमा काँडा उम्रन्छ, आँखामा लाली तथा ओठ र्फफ्रराउन थाल्छन्। योनीको मुख गिलो हुन पुग्छ, श्वास गहिरो र तातो हुन थाल्छ। यदि स्त्रीमा यो स्थिति देखापरेपछि पुरुषले बझ्नुपर्छ कि ऊ सम्भोगको लागि तयार छे।

रतिक्रियाको निम्ति पुरुषको संयम अति आवश्यक हुन्छ, पुरुष आफैँ स्वयंमा नियन्त्रण राख्न सक्षम छ भने यौनक्रिया लामो समयसम्म चलाउन सकिन्छ। नत्र स्त्रीमा कामोत्तेजना शान्त हुन पाउँदैन र पुरुष बीचैमा स्खलित हुन पुग्छ। यसो भएमा सम्भोग क्रिया अपूर्ण हुन जान्छ र पुरुषलाई शरमको सामना गर्नुपर्ने हुन्छ। त्यसैले यस प्रथम मिलनको सम्भोगको निम्ति तयारी कामक्रीडा सफल भएमा मात्र सम्भोगमा आत्मसन्तुष्टि हुन्छ। यस प्रेमक्रीडाबाट जब स्त्री-पुरुष अत्यधिक उत्तेजित हुन पुग्छन्, तब आफ्नो उत्थित लिङ्गलाई पुरुषले स्त्रीको योनीमा प्रविष्ठ गराउनुपर्छ। प्रथम सम्भोगको समय स्त्रीले आफ्नो भगोष्ठलाई दुई हातको औँलाले चौँडा पार्नुपर्छ। कामोत्तेजनाको क्षण स्त्रीको योनीमार्ग धेरै गिलो तथा चिप्लो भैसकेको हुन्छ, साथै पुरुषको लिङ्गको टुप्पामा आएको एक श्रावको कारण लिङ्गलाई योनीमा प्रविष्ट गराउन त्यति मुस्किल हुँदैन। तथापि कहिलेकाहीँ स्त्रीको यौनाङ्ग अत्यधिक संकुचित तथा पुरुष लिङ्गको आकार ठूलो भएको स्थितिमा तेल, भेसलीन या थुक लिङ्गको मुण्डमा राखेर प्रविष्ट गराउनुपर्छ। लिङ्ग प्रवेश विस्तारै हुनुपर्छ, यदि यसमा हतार गरेमा योनीमार्गमा लिङ्गको आघातको कारण घाउ लाग्न सक्छ। यसपछि धेरै संयमसाथ लिङ्गले योनीमा घर्षण गर्नुपर्छ। जब स्त्रीमा कामाग्नि प्रज्वलित हुन्छ, उसको योनीमा एक सुखद चिलचिलाई हुन थाल्छ।

यौन सम्पर्क राख्नु अगाडी ख्याल गर्नु पर्ने कुराहरु…

सम्भोगलाई दाम्पत्य जीवनको प्रमुख तत्वको रूपमा लिइन्छ। प्राणीलाई भोजनको अति आवश्यकता पर्दछ। सम्भोगको भोक पनि त्यस्तै हो, जो निश्चित समयमा इच्छा जागेर आउँछ र आपसी आवश्यकताअनुरूप ग्रहण गर्ने गरिन्छ। सम्भोग एउटा कला हो र यसलाई पर्याप्त ज्ञान र अभ्यासबाट नै निपूर्णता हासिल गर्न सकिन्छ। सम्भोग वासना तृप्ति र मनोरञ्जनको साधन मात्र होइन, यो एउटा स्वाभाविक र प्रकृतिप्रदत्त नियमहरूभित्र रहेर खेलिने सुमधुर एवं स्वर्गीय आनन्द प्राप्तिको लागि खेलिने खेल हो। यसलाई सम्पादन गर्नका लागि विभिन्न शास्त्रीय तथा प्राकृतिक एवं वैज्ञानिक नियम र मान्यताहरू छन्।
सम्भोग क्रिया पूर्वनियोजित हुनुपर्दछ, आकस्मिक होइन। पूर्वनियोजित सम्भोगले पुरुषलाई कामकलाका लागि उत्साहपूर्ण तयारीको अवसर प्रदान गर्दछ।

पुरुष र स्त्रीको जीवनमा एउटा स्वाभाविक अन्तर के हो भने सम्भोग क्रियाको लागि पुरुष अल्पसमयमा नै आफ्नो वासनालाई जागृत गरेर कामोत्तेजित अवस्थामा आएर कामक्रीडाको लागि तयार हुन्छ तर स्त्रीलाई मानसिकरूपले कामोत्तेजित अवस्थामा ल्याउन केही समय ढिलो हुन्छ। सम्भोग सुखको यथार्थ अनुभूति तथा तृप्तिको लागि स्त्री-पुरुष दुवै समानरूपले कामोत्तेजनाको शिखरमा पुग्न जरुरी हुन्छ। यस कारण सम्भोग कार्यका लागि तत्पर पुरुषले स्त्रीलाई कामोत्तेजनामा तीव्रता ल्याउनका लागि केही विशेष उपायहरूको अवलम्बन गर्नु आवश्यक हुन्छ। स्त्री-पुरुषले यस कामको लागि उत्साहपूर्ण वातावरण बनाउनुपर्दछ। स्त्री चाहन्छिन् कि यो कामको लागि उपयुक्त वातावरणको सिर्जना पुरुष स्वयम्ले नै गरोस्। उनको सम्भोग इच्छा जागृत गर्नका लागि प्रारम्भिक चरणका क्रियाकलापहरूको सुरुवात पुरुषले नै गर्नुपर्दछ। किनभने स्त्री स्वभावतः लजालु हुने भएकाले अगाडि बढ्न सक्दिनन्।

सम्भोग क्रियाकलापका लागि शान्त वातावरण हुनु जरुरी हुन्छ। शान्त स्थानमा बसेर स्त्री साथीसँग मधुर तथा हृदयस्पर्शी वार्तालाप गर्नुपर्छ। एकापसमा बसेर गरेका कुराकानीहरूलाई सुमधुररूपमा अगाडि बढाउँदै लैजानुपर्दछ। यसबाट एकापसमा रहेका संकोचहरू हट्दै जानेछन्। हल्का केही खाने कुरा स्वेच्छाले खाँदै कुरा गर्दै गरेमा अरू उनको मन जित्न सफल होइन्छ। कुराकानीको क्रमसँगै आफ्ना नयनले स्त्रीको नयनभित्र नियाल्ने प्रयत्न गर्दै गर्नुपर्दछ।
यसरी गरिएको ख्यालठट्टा र हँसीमजाकले गर्दा दुवैमा एक प्रकारको आनन्दानुभूति गराउँछ। स्त्री-पुरुष आपसमा नजर जुध्न थालेपछि स्त्रीमा भएको डर र संकोच हटेर जान थाल्छ र उनी बिस्तारै-बिस्तारै निर्धक्करूपमा हाँस्ने, ठट्टा गर्ने गर्न थाल्नेछिन्। आँखाको भावद्वारा उनको अवचेतन मनमा कामभावनाका तरङ्गहरू उत्पन्न हुन थाल्नेछन्। बिस्तारै पुरुषले कुनै बहाना बनाएर उनका हात समाउने चेष्टा गर्नुपर्दछ, यसबेला उनको मुखाकृतिमा कस्तो भाव उत्पन्न हुन्छ, यसलाई पुरुषले धेरै विचार गर्नुपर्दछ। उनी हाँसिन् र रोमाञ्चक भावमा वार्तालाई अरू अगाडि बढाइन् भने तपाईं पनि अगाडि बढ्नोस् र उनको पिँडुलादेखि टाउकोसम्म हातले स्पर्श गर्नुस्। यसले स्त्रीको शरीरमा एक प्रकारको विद्युतीय तरङ्ग उत्पन्न गर्दछ। जस्तो कुनै युवतीले हाम्रो शरीरमा छुँदा सिरिङ्ग हुन्छ, त्यस्तै हो। यसपछि उनको मनमा कामचाहनाको टुसा उम्रन सुरु गर्छ।

तपाईंले उनको शारीरिक सौन्दर्य, मधुर बोली, शृंगार, मदमत्त मृगका झैँ नयन र उनको सुशील व्यवहारको खुला हृदयले प्रशंसा गर्नुपर्छ। प्रायःजसो सबै स्त्रीहरू आफ्नो प्रशंसा सुनेर धेरै आनन्दको अनुभूति गर्दछन्। आफ्नो अनुपम सौन्दर्यको प्रशंसा सुनेर उनी विशेष सुखानुभूति गर्छिन्। यसबाट उनको पूर्णरूपमा मन जित्न सकिन्छ। यसपछि उनमा पूर्ण संकोच हट्दै कामोत्तेजना जागृत हुन थाल्छ। अब पुरुषले उनका स्याउझैँ लालिमायुक्त गाला, ओठ, निधार, आँखा, घाँटी, कान, चिउँडो, कपाल आदिमा प्रगाढ चुम्बन बर्साउन थाल्नुपर्दछ। उनका स्तनहरूमा हल्कारूपमा स्पर्श गर्न थाल्नुपर्छ। क्रमिकरूपमा एक-अर्काका शरीरिक अङ्गहरूलाई कोमलतापूर्वक समाएर माड्ने, मुसार्ने, चुस्ने, खेलाउने, काउकुती लगाउने, चुम्बन गर्ने गर्नुपर्दछ।

जुन सम्भोगको दृष्टिले पूर्ण सम्वेदनशील हुन्छन्। पुरुषको शरीरको सबैभन्दा प्रमुख कामकेन्द्र उसको लिङ्गको अगाडिको भाग हो, जसलाई शिश्नमुण्ड भनिन्छ। यसको स्पर्शले मात्र पनि पुरुष कामोत्तेजित हुन पुग्छ। यस्तै स्त्रीको शरीरमा ओठ, स्तनका मुन्टाहरू, भगनासालाई खेलाएर, सुम्सुम्याएर, काउकुती लगाएर चुम्बन गरेमा स्त्रीको शरीरमा विद्युतीय शक्तिझैँ भई स्त्री कामातुर हुन्छिन्। उक्त प्रक्रियाले स्त्रीलाई कामान्ध बनाइदिन्छ। यही मौका छोपेर पुरुषले उनका भित्री कपडाहरू फुकालिदिनुपर्छ। यसबेला उनले आपत्ति गरिन् भने पुनः उनका स्तन मुसार्नुका साथै स्त्री कामकेन्द्रहरू- ओठ चुस्ने, निधार, केश, आँखा, घाँटी, छाती, गर्दन आदिमा चुम्बन गर्ने तथा पाखुरा, ढाडको तल-माथि र तिघ्राका बीचमा सुम्सुम्याउने मुसार्ने गर्नुपर्दछ।
यसपछि उनको यौनेन्द्रीयबाट केही तरल पदार्थ बाहिर आउन थालिसकेको हुन्छ। यदि यो उनको पहिलो सम्भोग क्रिया हो भने आफू कामातुर भएर पनि लज्जाले उनी आफ्नो दुवै हातले स्तनहरू छोप्ने र दुवै तिघ्रा जोरेर कामेन्द्रीयलाई लुकाउने, आँखा चिम्लिने आदि गर्ने गर्दछिन्। यस्तो अवस्थामा संयमद्वारा धैर्य गरेर मधुर व्यवहारले नै स्त्रीको लाज, संकोच तथा डरको निवारण गर्नुपर्दछ। बिस्तारै उनको कामाङ्ग विशेष भगोष्ठ, भङ्गाकुर र योनी वरिपरिको क्षेत्र, स्तन आदिमा पर्याप्त चुम्बन गर्ने, घर्षण गर्ने तथा मुसार्ने, मिच्ने आदि गर्नुपर्छ। तत्पश्चात् उनको शरीरमा छचल्किरहेको कामेच्छा तीव्ररूपमा जागृत भएर आउँछ। उनी रोक्न सक्दिनन् र सम्भोगको निम्ति आतुर हुन थाल्छिन्। उनी हाँस्न थाल्छिन्, नयनहरू नसिला देखिन्छन्, पुरुषलाई अङ्गालो हाल्ने, चुम्बन गर्ने र टाँसिन थाल्छिन्। उनका ओठहरूमा अलिअलि कम्पन हुन थाल्छन्।

अब तिनी मदमत्त भएर आफ्नो योनीमा लिङ्ग प्रवेशको लागि इच्छुक भइन् भन्ने कुरा बुझ्नुपर्छ। स्त्रीमा यस्तो अवस्था उत्पन्न हुनासाथ पुरुषले उसको योनीमा आफ्नो शिश्नलाई बिस्तारै-बिस्तारै प्रविष्ट गराउनुपर्दछ। पहिलो आघातमा नै सम्पूर्ण शिश्न स्त्री योनीमा पसाउनुहुँदैन। बिस्तारै-बिस्तारै सम्पूर्ण शिश्न स्त्री योनीमा पसाउनुपर्छ। यसरी सम्पूर्ण शिश्न प्रविष्ट भइसकेपछि पुरुषले एक क्षण पर्खेर स्त्रीलाई प्रगाढ चुम्बन गर्नुपर्दछ। त्यसपछि कोमलतापूर्वक योनीमा भित्र-बाहिर हल्का धक्का दिइरहनुपर्दछ। बिस्तारै-बिस्तारै केही समयान्तरमा घर्षणमा तीव्रता ल्याउनुपर्दछ। जबसम्म कामानन्दको चरम स्थितिको प्राप्ति हुँदैन, तबसम्म घर्षण क्रिया जारी रहन्छ। कामानन्दको चरम बिन्दुमा पुग्दै पुरुषको लिङ्गबाट झट्काका साथै तीव्र बेगले एक किसिमको लस्सादार सेतो तरल पदार्थ स्त्रीको योनीमा स्खलित हुन्छ। पुरुषको लिङ्गबाट स्खलित हुने यस तरल पदार्थलाई बीर्य भनिन्छ। यसको स्खलनसँगै सम्भोग क्रिया पनि समाप्त हुन्छ।

पुरुषको लिङ्गबाट वीर्य स्खलन भएमा यस कुराको प्रमाण हुन्छ कि त्यो सम्भोग क्रिया चरमसुखको स्थितिमा पुगिसक्यो। तर स्त्रीलाई चरमसुख प्राप्ति भयो कि भएन भन्ने प्रत्यक्ष पहिचान हुँदैन।
यो मात्र स्त्रीको विभिन्न शारीरिक चेष्टाहरू र प्रतिक्रियाहरूद्वारा जान्न सकिन्छ। साधारणतः चरमसुखको स्थिति प्राप्त भएमा स्त्री पुरुषलाई प्रगाढ आलिङ्गन गर्न थाल्छिन्, चुम्बन गर्छिन् तथा टाँसिन्छिन्। पुरुषको लिङ्गमा उनको योनी र तिघ्राको दबाब दृढ हुन जान्छ, त्यसको साथसाथै सासको गति तीव्र हुन जान्छ, आँखाहरूमा निदाउरोपना देखिन्छ, शरीरमा पसिना आउन थाल्छ, योनीमा संकुचन र प्रसारणको क्रमिक क्रिया हुन थाल्छ र कहिलेकाहीँ उनको मुखबाट अस्वाभाविक आवाज सुनिन थाल्छ। यिनै क्रियाहरूको अध्ययनबाट नै उनी चरमसुखको अनुभूतिमा पुगिन् भन्ने बुझ्नुपर्छ। पुरुषद्वारा स्त्रीको योनीमा गर्दै गरेको घर्षण वा आघात-प्रतिघात पूर्णतः नियन्त्रित हुनु आवश्यक छ।

पुरुषको लागि यो ज्ञान पनि आवश्यक छ कि शिश्नघात कुनबेला कोमल, कुनबेला तीव्र, कुनबेला अति तीव्र र कुनबेला प्रचण्ड गर्नुपर्छ भन्ने कुराको राम्रो ज्ञान हुनुपर्छ। स्त्रीको योनीमा शिश्नाघात गर्नु पनि एउटा कला हो र यसको सम्भोग क्रियामा ठूलो महत्व रहन्छ। सम्भोगमा पूर्ण सन्तुष्टि प्राप्त भइसकेपछि चरमसुखपश्चात् वीर्य स्खलन हुन्छ। यो क्रियापछि तुरुन्त योनीबाट लिङ्ग बाहिर निकाल्नुहुँदैन।

यसो गर्नु स्वास्थ्यको लागि पनि राम्रो होइन। त्यस कारण केही बेरसम्म लिङ्ग योनीभित्रै राखिरहनुपर्दछ। यसो गर्दा पुरुषको लिङ्गले योनीभित्र एक किसिमको योनीरस चुसिरहेको हुन्छ। यस रसले पुरुषमा शक्ति प्राप्त हुन्छ, जो स्वास्थ्यका लागि पनि राम्रो हुन्छ। यसबाट पुरुष शरीरलाई आवश्यक पर्ने खनिज तत्वहरू लिङ्गले योनीभित्रबाट स्खलनपछाडिको समयमा चुसेर लिन्छ।